Ավարտվեց Ուլիխանյան ակումբի և ArmJazz.Info կայքի կողմից անցկացվող 4SEASONS փառատոնի երկրորդ՝ ձմեռային հատվածը։ Միանգամից ուզում եմ ասել, որ 4 օրն էլ անցան ունկնդիրներով լի ակումբով։ Այսինքն՝ միտքը երևանցիների և, ի դեպ, բազմաթիվ հյուրերի, տարբեր երկրներից ժամանած զբոսաշրջիկների ճաշակով էր։ Ամեն օր տրվում էր տարբեր խմբերի, և, ի տարբերություն փառատոնի ձմեռային մասի, այս անգամ երաժշտության ոճը նույնպես բազմազան էր։ Թվում է, թե այս ձևաչափն ամենաճիշտն է։
Առաջին օրը բացեց Arm.Strong Dixie-ն, ով ինչպես միշտ շատ ուրախ ու եռանդով ներկայացրեց իր ծրագիրը։ Դրանք հայ երաժշտության դասականների ստեղծագործությունների մշակումներ էին, գումարած մի քանի հեղինակային ստեղծագործություններ։ Որոշակի բազմազանության համար նրանք ավելացրել էին ծրագրին և Դիքսիլենդի դարաշրջանի դասականներին: Ամենահետաքրքիրն այն է, որ վերջին շրջանի հայկական ստեղծագործությունները հնչել են ճիշտ այնպես, ինչպես իրենց ամերիկյան նախակարապետները։
Երկրորդ օրը զարդարեց դաշնակահար և կոմպոզիտոր Արման Փեշտմալջյանի խումբը, որի կազմում այս անգամ ընդգրկված էր թավջութակահար Արտյոմ Մանուկյանը։ Դա այսօրվա նոր ջազ երաժշտության հիանալի ցուցադրումն էր։ Ոչ մի ստանդարտ կամ նմանակում ձեզ համար: Հիասքանչ գեղեցկությամբ և մտահղացմամբ ստեղծագործություններ, խմբի ղեկավարի նրբագեղ նվագաոճով, ինչպես նաև խելագարությանը սահմանակից թավջութակահարի վիրտուոզ մենանվագներով բարդ կոմպոզիցիաներ, որոնք բառացիորեն հիացրել են ունկնդիրներին։
Դաշնակահար և կոմպոզիտոր Գարիկ Սարիբեկյանի կվինտետը ցուցադրած ծրագիրը adult contemporary, easy listening ոճով էր, այսինքն՝ հնչում էին շատ գեղեցիկ մեղեդիներ՝ միջին տեմպերով, ֆանկի կողմնակալությամբ։ Իսկական անակնկալ էր հարմոնիկահար Սոս Կնյազյանի ելույթը, որը հրավիրվել էր կվինտետի հետ նվագելու։ Մի մարդ, ով ակնհայտորեն մեծացել է Թութս Թիլեմանսի ստեղծագործությունների վրա, Սարիբեկյանի ստեղծագործություններում մի քանի թույն մեներգեր է տվել։
Դե, Լյուսի Խանյանի եռյակը փակեց փառատոնը։ Դա իրական new age էր՝ փափուկ, պարուրող, մի փոքր մառախլապատ, բայց ... հաճելի ու հետաքրքիր:
Փառատոնի մեկ այլ հատված կարելի է հաջողությամբ ավարտված համարել. Անհամբեր սպասում ենք հաջորդին՝ գարնանայինին: Եվ հիմա ժամանակն է սկսել իրականացնել կազմակերպիչների առջև դրված մեկ այլ խնդիր՝ Armenian Real Book-ի ստեղծումը։ Ինչպես և նախատեսվում էր, հավաքածուն պետք է ի մի բերի ինչպես ջազի անցյալ տարիների վարպետների, այնպես էլ երիտասարդների ստեղծագործությունները։ Իսկ պլանի համաձայն՝ ամեն ինչ պետք է պատրաստ լինի փառատոնի եզրափակիչ՝ ամառային հատվածին։ Սպասումը երկար չէ, մի վեց ամիս։